Gedichten AngelWings

Ik schrijf mijn gedichten in een inspiratie die ik ontvang, opvang, ineens voel, alsof er muzieknoten spelen door mijn ziel.
Niet altijd gebaseerd op mijn eigen ervaringen, wel gemengd met, door inzicht, door wat je meemaakt in het leven en de verhalen die je bemerkt, hoort en ervaart van anderen.




Weet je
wat je aanrichte
met woorden
als pijlen
vanuit een ongerichte boog?
Weet je wat ik voelde
toen je op mij schoot
zonder dat ik erom vroeg?
Toen je raakschoot?
En mij diep raakte in mijn hart?
Weet je wel
dat jouw woorden
zo ongericht
onredelijk
me toch zo diep konden raken?
Wist je dit wel?
Dat ik je nu niet meer vertrouwen kan?
Dat ik het niet meer wil zelfs?
Dat ik je die kans niet eens meer gunnen wil?
Dat ik je niet meer vergeven kan?
Ook al zou ik willen?
Weet je wel
wat je deed
toen je richte
op mij?
Ik denk niet dat je besefte
hoe diep je mij raken kon
Ik noem dat echte vriendschap
maar
die is nu
voorgoed voorbij!
AngelWings

Ik zag jouw handen vandaag
zomaar
opeens
zij
stond daar
en had jouw handen
jouw gezicht ergens
in de verre verten van mijn herinnering..
en
ik voelde pijn
jou te missen
jouw handen
trilden daar
jouw aders klopten daar
in die handen
jouw witte haren
glommen daar zomaar
in de zon
in haar die vreemde vrouw
opeens
zag ik jou
weer
was je bijna vergeten na alle pijnen
en verdriet
ineens
zag ik jou
daar zomaar naast mij staan
en de pijn vlijmde door mijn hart
en
de tranen wilden gillend een weg banen zomaar
door mijn ziel heen
naar buiten de zon in
de buitenlucht in
en die oude vrouw daar
oma
ze leek zoveel
ineens op jou
dat ik maar wegliep
snel
sneller dan ik denken kon zag iemand kijken
zag ze
de herkenning
en begreep ze
of niet
oma
'vandaag miste ik je
weer eens
zo heel erg
zag jou
zomaar in een vreemde vrouw

AngelWings

Ik schonk je
al mijn paarlen
mijn diamanten
mijn edelstenen
mijn rijkdommen
deelde alles met jou
en je gooide
alles
voor de zwijnen
Alsof ik niet meer waard was
dan een dier
Toen heb ik het eens omgedraaid
en bedacht me
dat enkel een ''zwijn''
deze rijkdommen
kon vergooien
deze schoonheid kon vertrappen
want een mens
een eerlijk
mens zou zoiets nml nooit doen

AngelWings

Het
Recht
om
vrij te zijn
in Denken
maar niet
in
Woorden
De
Woorden
die Moorden
de Woorden
die
Vermoorden
Woorden
die Stoorden
Woorden, Moorden, Denken is vrij,
maar
de
Woorden zijn
Dood

Angelwings 2004





De duif
Vliegt op
en
Verliest
zijn veren
Deze dalen
op
ons neer
Bij laffe daden
keer
op
keer
Angelwings 2004

Tot ziens..mijn lief



Als een bloesemtak
Ontbloesemde zich
Een liefde
Diep innig samen
We wilden nog zoveel
Samen bereiken
En delen
Doch het mocht niet zo zijn
Hard is het leven
Om dat wat goed is
Zo te doen stranden
Was het te laat
Voor ons?
Mochten wij dan niet
Samen een leven delen?
Waarom
Moest alles dan zo gaan?
De bloesem werd gebroken
De takken zegen neer
Geen woorden meer
Bij machte
Om te zeggen
wat ik zeggen wil
Tegen jou
Die zo snel
verder ging
Met leven
De tijd is kort
Voor onze leeftijd
Ik weet dit alles wel
Hoe kon dit alles zo besloten zijn
In enkele maanden
Van tijd?
Beschoren verlorenheid
Verloren ligt niet in de dood
Doch ook niet in de moederschoot
Onthou wat ik ooit zei
Want vergeten doet een mens zo snel
Ook jij!
Er was geen tijd meer
Voor ons samen
Om te delen
In dit leven!
Tot ziens..mijn lief


AngelWings

Zielenpijn


Opeens een woord
Dat je ziel doet ontwaken
Vanuit lethargie
Wakker geworden
Voel je pijnen
Omhoogspattend
vanuit je ziel
Je sluit je ogen
Je sluit je ziel
Je sluit je hart
En gaat verder slapen
Want het leven
Gaat niet alleen
Om smart
En zielenpijn!


AngelWings

Je hart huilt het uit


Kou
Verslaat
De regen
Op je ziel
Verdrinken
In hetgeen
Dat leven heet
Het karmische wiel
Sta je daar
Eenzaamheid
omvat je
Omarmt je in kilheid
Verloren
Verlaten
Omarm je terug
In accepterende zekerheid
In de hoop
op een glimpje liefde
Die de regen
doet verdampen op je huid
In je kledij
Je zielspakket
En je hart
Huilt het uit





AngelWings

Vechten


Als iets is zoals het is
Waarom vechten tegen
Dat wat is?
Je weet het
Je voelt het
Het is zoals het is
Vechten is zo zinloos soms...
Zo vermoeiend
Dus vecht niet maar heb gewoon
lief







AngelWings

Dat ego van jou


Het ego speelt op
In je hart van steen
Je verspeelt koppig je
kaarten
In dit spel
Je loopt weg
Je denkt niet na
Je voelt zg zoveel
in jouzelf
Ik wacht
Met gerust hart
dat wel open kan staan
Ondanks alles wat jij deed
Kan ik jou wel vergeven!
Kan ik nog wel houden
Van jou
Ook al verdien jij dit niet!
En doe je mij verdriet
Ik sta boven dat ego van jou
Ik zie erop neer
Je kunt beter dan dit
Je kunt beter en veel meer





AngelWings

Ik zag
Hoe de mensheid zich keerde
Tegen alles dat liefde heet
Zichzelf verheerlijkte
Met het ego van zijn
Een domper
op de schepping
Vereerde het venijn
Verlorenheid
Creeerde het
Simpelheid
Domheid
Van het Vlees
Verloor het
van alles nog het meest
het zelf
In de leugen van
Een ik bewustzijn
En niet een samen
Delen gaat niet
Als men
Enkel denkt
Aan eigen genot

Angelwings

Atoom?


Dankzij alle ongeuite woede
Van goede mensen
Is de atoombom
Ontstaan
Uit weggeworpen
Ongebruikte energie

Angelwings
16 jaar

Moegestreden
Leg je je hoofd neer
Op het groene gras
In herinnering
Weet je nog hoe alles was
De hoop die je had
op liefde
in het leven
dat niet meer kon geven
dan dat
wat was
Geloof
Hoop
& liefde
van dat laatste toch het meest
Gaf Liefde
hoop op leven
Stilte in je geest

AngelWings

Laat mij
Je ziel
kussen,
Strelen,
misschien
Geef mij je hand
Zodat we samen
kunnen lopen
Laat mij in jouw ogen kijken
En je tranen wissen
met zachte hand
Strelend langs je wang
Laat mij
ook dragen
Wat jou bezielt
Zodat we naast elkaar
Lopen
In dit aardse
Battlefield

Angelwings

Men leeft het leven
Naast elkaar
Langs
Elkaar heen
Werken, sporten, vakanties,
kopen, huizen, auto's, relaties,
En in feite zijn velen
Toch nog zo
Intens alleen

AngelWings

Schouders
moeten sterk zijn
Als je groot bent
En je doet wel je best
Om alles te dragen
Gelijk Atlas
Alles alleen aan te kunnen
Te vechten voor een bestaan
Maar alles dragen is onmogelijk
Daarom vond God de liefde uit
Om samen te kunnen delen
In het leven
Omdat schouders er ook zijn
Om op uit te huilen
Om bij te schuilen
En niet alleen om te dragen
Die intens grote last

Angelwings

Teer


Teer als glas
Gebroken dagen
Het verleden dat je inhaalt
Op een dag

Verloren uren
Gemiste kansen
Misschien
Angst
Niet nog een keer
Die mallemolen
Die liefde heet
Scherm je, je af
Durf je niet meer lief te hebben
Te voelen
Of te zijn
Verloren kansen
Geven Pijn
AngelWings

De mensheid
Verkilt
Onderling
Haat en nijd
Afgunst
Dat niets baat
Op een eiland
Vertoevend
Delen ze niets meer
Dan zichzelf
Aan de ander
Alsof alles
Fungeert als een prullenbak
Geen feedback
T'is teveel
Niet meer rieel
Te verwachten
Dat,
De ander
stilstaat
Bij jou...

Angelwings

De bril !


Geuren uit vervlogen tijden
Doken op uit
De koffer der vergetelheid
Rommelend tussen
Spullen
Goed
Raakten mijn vingers
Jouw bril
Jaren keken
Jouw ogen
door dit kleinood
Wat zag je
Allemaal
Welke gedachten
Bereikten
jouw denken?
In mijn handen
De glazen
Het Montuur
Tranen
Rollen Over mijn wangen
Mijn neus
Ruikt nog
jouw geur
Droefheid vervult mijn hart
Ik Huil
Je bent niet meer hier
Ik ben je zo kwijt
De tranen die komen
Lossen niets op
Want de dood
Is iets
Dat voorbij is
Ik sluit de koffer
Weer van de herinnering
Voorbij
Maar de pijn
Gaat nooit meer weg
Of voorbij

Angelwings

Megawijf


Hij denkt-zegt dat ik van hem hou
Mijn hart is voor hem koud
Hij zegt dat hij van mij houdt
Hij is nooit met mij getrouwd
Niet dat ik dat zou willen
Omdat ik van hem gil
Hij zegt ook dat ik slecht ben
Alsof ik mijzelf niet ken
Hij denkt te weten
Heel verbeten
Ik vraag me keer op keer af
Liefde doet dat dan pijn?
Liefde laat dat sloven?
In je sop gaar koken?
Laat dat vernederen toe?
Of scheldpartijen?
Waarom hij telkens maar weer bij me blijft?
Hij heeft het veels te gemakkelijk met zo'n megawijf!
Angelwings 1995

Toneelspel
Een toneelspel
Op zijn hoogtepunt
Men staart naar het decor
Het centrale punt
Het spel duurt voort
In beeld en woord
Het einde nadert
Docht duurt veels te lang
De gezichten worden droever
En de woorden wrang
En wanneer het doek eindelijk valt
Is het spel zijn
Hoogtepunt allang voorbij
En wanneer het hoogtepunt voorbij is
Moet je stoppen met het spel
Net als wij!
AngelWings
1986

Illusie's
Een luchtballon
Ik wilde dat ik een speld had
Zodat ik ze doorprikken kon
Maar ik kan enkel blazen
Tot een aardbol bijna zo groot
Totdat het alles ontploffen zal
En ik mijn hoofd weer eens stoot
AngelWings 1990