Zwart gat slokt de wereld op'

Zwart gat slokt de wereld op'
Deze zomer gaat, na 20 jaar bouwen, de enorme LHC, Large Hadron Collider, aan het werk. Deze zogenoemde deeltjesversneller is zo krachtig en groot, dat sommige wetenschappers vrezen dat de gevolgen van dit experiment niet te overzien zijn. Twee Amerikaanse wetenschappers hebben zelfs een rechtzaak tegen de LHC aangespannen omdat ze het ontstaan van een groot 'zwart gat' vrezen, een gat dat alles naar zich toe trekt en de wereld zal verslinden. Is het onzin wat de doemdenkers roepen? Of zijn er echt risico's?
Bekijk Video & Artikel
http://www.eenvandaag.nl/index.php?module=PX_Story&func=view&cid=2&sid=33399&nav=33400,33399,0
Gaat de LHC deeltjesversneller antwoord geven op de vragen van het leven?
De LHC 'grote botser van zware deeltjes' is de opvolger van de Large Electron-Positron Collider (LEP) en wordt geconstrueerd in de reeds bestaande tunnel waarin de LEP eerst stond , met een omtrek van 27 km. De doelstelling is om in 2007 de LHC in gebruik te nemen en de bouw heeft dan 7 jaar geduurd. De totale kosten bedragen dan 3,75 miljard euro. Eind 2007 hoopt men de eerste botsingen te kunnen bewerkstelligen, maar het zal nog zeker tot de zomer van 2008 duren voordat de experimenten interessante data zullen genereren. Nederland doet ook mee aan het project. Het verzorgt 4,5%, oftewel 27,8 miljoen euro, (2001, 61,2 miljoen gulden) van het jaarlijkse inkomen van CERN. Of de LHC dat bedrag waard is, kan moeilijk voorspeld worden, omdat men niet weet welke antwoorden de LHC zal brengen. Maar veel wetenschappers zijn hoopvol, aangezien het Standaard Model voorspelt dat er bij de energieën die de LHC kan bereiken een mechanisme moet bestaan dat ervoor zorgt dat de energie van bepaalde deeltjes niet naar oneindig zal gaan. Het Standaard Model zelf heeft hiervoor het Higgs-mechanisme. De LHC zal moeten uitmaken of dit daadwerkelijk het mechanisme is of dat andere theorieën hun gelijk gaan krijgen.
De hele zoektocht draait erom het "Higgs Boson" te vinden. Dit deeltje wordt ook wel de "God particle" genoemd. Higgs-velden zijn velden net als zwaartekrachtsvelden etc. In de eerste seconden na de oerknal was het heelal erg heet. Zo heet dat de dingen (deeltjes etc) zich heel anders gedroegen als vandaag de dag.
Deeltjes bezitten verschillende eigenschappen. Zo heb je bijvoorbeeld protonen, neutronen en fotonen. Deze deeltjes hebben een bepaalde massa (fotonen hebben dat niet). Dat maakt ze verschillend van elkaar. Higgs-velden vertragen als het ware de deeltjes, afhankelijk van hun gewicht. Een deeltje met een massa van 1 reist sneller dan een deeltje met een massa van 2. Dit komt dus doordat de Higgs-velden ze vertragen.
In die eerste fasen na de oerknal, toen het heelal erg heet was, zouden de Higgs-velden zich zo vreemd gedragen hebben dat ze alle deeltjes als gelijk beschouwden. Fotonen werden dus gelijk behandeld, net als protonen en neutronen.
Het bestaan van deze Higgs-velden is nog niet aangetoont, maar er zijn aanwijzingen dat ze wel degelijk bestaan. Higgs-velden zouden bestaan uit Higgs-bosonen. Deze zijn uiteraard ook nog niet waargenomen in de natuur
De vondst van het Higgs-deeltje moest het sluitstuk worden van een paar decennia deeltjesfysica. In het huidige theoretische bouwwerk dat de elementaire deeltjes en hun gedrag beschrijft - het Standaardmodel - is een centrale rol toegedacht aan dit deeltje. Het verklaart waar de massa van alle andere elementaire deeltjes vandaan komt. Het bestaan van het Higgs-boson en het bijbehorende theoretische raamwerk werd in 1964 geopperd door de Britse natuurkundige Peter Higgs.
Uit berekeningen kon worden voorspeld dat het deeltje een massa gelijk aan ongeveer 80 gigaelektronvolt (GeV) zou moeten hebben. Ergens in de rondvliegende brokstukken van de met hoge snelheden op elkaar botsende elektonen en anti-elektronen in de LEP-versneller zouden sporen van het Higgs zichtbaar moeten worden.

Ze kunnen zo de Big Bang construeren