Mystieke paddo's

Mystieke paddo's

Proefpersonen hebben ervaring van hun leven
Vier Amerikaanse onderzoekers brachten de jaren zeventig weer even tot leven. Ze gaven paddo's aan proefpersonen en onderzochten de effecten. De paddotrips bleken sterk te lijken op spontane spirituele ervaringen die mensen al eeuwen hebben beschreven. Voor sommige vrijwilligers was het zelfs de belangrijkste ervaring van hun leven.
Lekker op een bank liggen ontspannen terwijl je naar klassieke muziek luistert. En ondertussen genieten van wat geestverruimende paddestoelen. Niet direct een stereotiepe setting voor wetenschappelijk onderzoek. Maar dit was wel de aanpak die vier Amerikaanse onderzoekers, onder leiding van Roland Griffiths, beschrijven in Psychopharmacology van deze week. Zij gaven namelijk psilocybine, het werkzame bestanddeel van de paddo's, aan proefpersonen en keken vervolgens naar hun reacties. Ze waren er vooral in geïnteresseerd of de mystieke ervaringen van de gebruikers overeenkwamen met openbaringen die religieuze gelovigen al eeuwen melden.
De wetenschappers uit Baltimore en San Francisco bliezen het onderzoek naar paddo's nieuw leven in. Dit lag sinds de jaren zestig goeddeels stil, doordat nieuwe wetgeving het druggebruik aan banden legde. Overheden waren niet meer zo happig op de paddestoelen, nadat deze op grote schaal door hippies werden ontdekt. Ook het wetenschappelijk onderzoek werd door de nieuwe wetten ingeperkt. Overigens was het geestverruimende effect van de drug al langer bekend; in de eeuwen voor het hippietijdperk werd het ook gebruikt. Voornamelijk in bepaalde religieuze sferen waren de paddestoelen populair, vanwege de spirituele ervaringen die ze kunnen veroorzaken.
De wetenschappers gingen op zoek naar vrijwilligers voor hun experimenten. Maar niet iedereen die op zoek was naar een geestverruimende ervaring kwam in aanmerking. Alleen mensen die nog nooit hallucinerende drugs hadden gebruikt mochten meedoen. Bovendien wilden Griffiths en zijn collega's alleen vrijwilligers die zelf actief bezig waren met religie of spiritualiteit. Deze mensen konden de mystieke ervaringen die paddo's opwekken beter begrijpen en interpreteren, dachten de onderzoekers.
Uiteindelijk vonden ze 36 geschikte kandidaten bereid om mee te werken. Deze proefpersonen werden, met een tussenperiode van een paar maanden, twee volle dagen onderworpen aan het experiment. Op de ene dag kregen ze de paddostof psilocybine toegediend, de andere dag gaven de onderzoekers ze ritalin. Ritalin wordt normaal gesproken gebruikt als medicijn voor ADHD, maar nu moest het doorgaan voor placebo. De onderzoekers wilden namelijk een middel dat wel effect heeft op iemands geestelijke gesteldheid, maar niet voor hallucinaties zorgt.
Na afloop van hun trip werden de testpersonen ondervraagd. Uit de gegeven antwoorden bleek dat 22 van de deelnemers door het gebruik van de paddo's een 'compleet mystieke ervaring' ondergingen. Ze voelden hierbij 'opwinding', 'intens geluk' en 'vredigheid'. Ritalin leverde veel minder gelukzalige gevoelens op; hierbij beschreven maar vier mensen hun trip zo.
Na twee maanden ondervroegen de Amerikanen hun testpersonen opnieuw. De paddo's bleken nog steeds een veel grotere indruk gemaakt te hebben dan de 'placebo'. Drie van de ondervraagden vonden zelfs dat de paddotrip de belangrijkste spirituele ervaring uit hun leven was. Nog eens veertien mensen schaarden die bij de topvijf van belangrijkste gebeurtenissen. Volgens de onderzoekers is de paddoervaring voor deze vrijwilligers daarmee net zo belangrijk als bijvoorbeeld de geboorte van hun kind of het overlijden van een ouder. Over het ritalingebruik waren de testpersonen een stuk minder enthousiast. Niemand vond dit de meest belangrijke ervaring uit zijn leven en slechts twee plaatsten het bij de beste vijf.
Dit alles klinkt misschien als een aanmoediging om paddo's te gebruiken. De onderzoekers waarschuwen echter om er absoluut niet mee te gaan experimenteren. Tijdens het experiment waren de omstandigheden namelijk goed gecontroleerd, met zorgvuldig uitgezochte proefpersonen, een veilige omgeving en voortdurende ondersteuning van medewerkers. Desondanks gaf bijna één op de drie proefpersonen te kennen dat de paddo's zorgden voor angst of zelfs paranoia. "Onder ongecontroleerde omstandigheden is het niet moeilijk om voor te stellen dat deze emoties escaleren tot paniek en gevaarlijk gedrag" zegt Griffiths.
Sander van der Kruijssen
R. Griffiths, W. Richards, U. McCann en R. Jesse, 'Psilocybin can occasion mystical-type experiences having substantial and sustained personal meaning and spiritual significance', Psychopharmacology, 11 juli 2006.
Bron: http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/29098019/
Na dit artikel te hebben gelezen, vraag ik me dus af of bij mensen die een ervaring hebben, er ook spontaan drugs vrijkomen in het lichaam of misschien ontstaan door het gebruik van medicijnen?
Frouke.





AnGeLWings

Bij pijn komt er inderdaad een heleboel kijken qua verdovende eigenschappen van het lichaam...!

Zoals ook bij een vogeltje die in angst totaal verlamt raakt van schrik als een kat hem te pakken heeft...
Allemaal natuurlijke stoffen..die het alles wat minder moeilijk maken!

Wat mij altijd verbaast in de boeken over BDE e.d is dat het schijnt als een mens dus overlijdt , stel bv door van een flat te springen *Herman Brood*. Of door een auto ongeluk. Of door te vallen in een ravijn (tijd om weer een verhaal bij elkaar te fantaseren ). Maar goed, dan schijnt de mens uit zijn lichaam te schieten voor het ongeluk gebeurd.
Dus men ervaart dan niet eens het moment van de dood, -pijn,angst etc- brr maar goed krijg er kippevel van...
Dus ook hierin zit een systeem schijnbaar..