Helpt u vriendin Cavendish ook als ze 80 is?

Helpt u vriendin Cavendish ook als ze 80 is?



Peta Todd. © BRUNOPRESS

Hoe behandelt Groot-Brittannië haar ouderen? Met die vraag in het achterhoofd zette The Sun een interessant experiment op: transformeer een model in een tachtigjarige en kijk hoe de omgeving op de 'oude vrouw' reageert.
Als vrijwilliger koos de Britse krant Peta Todd uit: Page Three girl, naaktmodel én uiteraard ook de vriendin van Mark Cavendish. Pas na vier uur had ze voldoende rimpels om in haar rol van hulpbehoevende bejaarde te kruipen. Bekijk hier de foto's van haar 'extreme make-over'.

Twintig procent in armoede
Cijfers uit recente studies voorspelden weinig goeds. Van de tien miljoen Britse 65-plussers leeft bijna twintig procent in armoede. 31.000 onder hen leven zelfs in constante angst om hun huis kwijt te spelen. Maar liefst twee miljoen ouderen zouden aan een depressie lijden, terwijl 60 procent het gevoel heeft gediscrimineerd te worden vanwege hun hoge leeftijd.

Maar hoe zit het met Peta? Zou ook zij ten prooi vallen aan denigrerende blikken en asociaal gedrag? Ze startte haar oma-carrière alvast in een café van de Londense wijk Islington.

Te veel gevraagd
'Het resultaat was schokkend,' aldus Peta. 'Ik liet mijn geld op de grond vallen en hoewel ik duidelijk sukkelde met mijn wandelstok schoot er mij niemand te hulp. Ik raapte de muntstukjes dan maar zelf op. Toen het mijn beurt was om te bestellen, wilde ik de koffie graag buiten opgediend krijgen. Ik verwachtte dat een ober het kopje naar mijn tafel zou brengen, maar ook dat was te veel gevraagd.'

'Uiteindelijk verbrandde ik mijn hand zelfs, omdat ik zo in de weer was met mijn handtas en boodschappenkar. Noch het personeel, noch de klanten boden een helpende hand. Teleurstellend, want in het echte leven heb ik dit nooit voor.'

Respect
Op naar de markt dan maar. En warempel, daar leek het respect even terug te komen. De eerste marktkoopman toonde zich enorm vrolijk en noemde haar zelfs 'knap' en 'liefje'. 'Al zou ik dat allicht niet gewaardeerd hebben als ik écht zo oud was,' aldus Peta. 'Hij bood me zelfs nog een tas aan voor mijn bananen.'

Niet alle verkopers toonden zich echter zo hoffelijk. 'De tweede kraamhoudster antwoordde resoluut dat ik geen zak nodig had. Normaal krijg ik nooit een nee, dat voelde onbeleefd aan en stemt niet overeen met de manier waarop ik normaal behandeld word. Als ik door de menigte wandelde, gunde niemand me ook een blik. Vreemd voor mij, want net als de meeste jonge vrouwen ben ik wel wat aandacht gewend als ik uitga.'

Ramp
In de gsmwinkel draaide het avontuur van de kersverse oma helemaal op een ramp uit. 'Oudere mensen klagen vaak dat ze op zo'n plek genegeerd worden, en dat klopt dus helemaal. Minutenlang was ik aan het snuffelen, maar niemand kwam me helpen. En dat terwijl er meer personeel dan klanten was. Uiteindelijk stapte ik teleurgesteld naar buiten.

Het is een vreselijk gevoel om genegeerd te worden. Ik werd paranoïde van de vraag waarom iedereen zich zo gedroeg. Veel ouderen hebben tegenwoordig een gsm, dus ze verdienen het niet zo behandeld te worden. Ik voelde me een 'nobody' die niet meetelde.'

Een gevoel dat Peta ook kreeg door gewoon op straat te wandelen. 'Als ik normaal aan het shoppen ben, houden mensen de deur voor me open. Niet zo nu ik 'granny Todd' speel. Ik voelde me onzichtbaar, hoewel ik in heldere kleuren gekleed was en een winkeltrolley achter me aantrok. Hoewel ik er verschillende keren passeerde, hadden geldinzamelaars voor het goede doel enkel oog voor jonge mensen.

Toen ik mijn wandelstok liet vallen, schoten enkele schoolkinderen en een vrouw wel in actie. Als de nood hoog is, helpen mensen dus toch nog. Al zouden ouderen de niet noodzakelijke hulp veel meer waarderen.'

Straat oversteken
Tenslotte volgde het laatste experiment: de straat oversteken. 'Ik had al opgemerkt dat weinig chauffeurs me lieten oversteken op een kruispunt. Al was er wel een verschil tussen vrouwen en mannen: de eersten leken meer bekommerd om mij, terwijl het de tweede groep niet kon schelen of ik daar rondliep of niet.'

'Opnieuw dus het tegenovergestelde wat ik gewend ben dus: normaal zijn het de dames die me straal voorbijlopen, terwijl venten hun best doen om in de gunst te komen. Bij het oversteken van de straat deed ik alsof ik hulp nodig had. Uiteindelijk kwam een jongeman me toch helpen. Petje af voor hem, want hij was de enige.'

Slotconclusie? 'Er was een enorm verschil met de manier waarop ik normaal behandeld word. Ik leek wel onzichtbaar, al was ik uiteindelijk niet verrast door het resultaat. Iedereen zit zo in z'n eigen wereld dat niemand er nog bij stilstaat hoe ouderen zich voelen. Als ik dit elke dag moet meemaken, zou ik me heel eenzaam maken. Ik ben me nu meer bewust van de gevoelens en noden van oudere mensen, en ik hoop dat er nu ook bij de lezer een klik gemaakt is.'