Schieten op de snelweg

Onderwerp: Schieten op de snelweg 1/9/2011, 20:33

De regen druppelde van zijn pet op de punt van zijn neus.
In zijn nek droop ook een kille druppel, zo zijn kraag in.
Wat een klotenzomer toch, hij baalde enorm.
Waakzaam keek hij om zich heen, de auto's reden af en aan.
Achter hem stond zijn auto, wel een eindje verderop. Aan zijn voeten nog zijn oude Nikes.
Daar kon hij hard mee wegrennen als het nodig was.
Een politiewagen reed voorbij, snel dook hij weg en wreef zich in zijn nek.
Het water maakte zijn hals vochtig, een verkoudheid erbij zou de zaak geen goed doen, dat wist hij.
Zijn vader ook.

Hij veegde tevens het zweet van zijn voorhoofd, parelend van de schaamtevolle hitte die zijn lichaam in bezit nam.
Trage adrenalineactie van zijn lijf, hij wist het, de agenten waren al weg namelijk.
Hij durfde niet zo goed, het was enorm druk op de weg.
Hij kon het, dat wist hij wel.
Gewoon een schot en klaar, geen schade aan mensen, alleen het glas.
Meer niet.

Geen enkel mens raakte hij, hij had er jaren voor geoefend op de schietbaan samen met pa en zijn broer.
Maar alleen hij was zo accuraat.
Zijn jongere broer schoot erg fout, dan hadden ze de poppen aan het dansen.
Maar elke keer als het in het nieuws kwam, proefde hij de angst bij die mensen, die het overkwam.
Dan voelde hij zichzelf ook beroerd worden.
Want het was zijn schuld nml.
Hij deed het, hij schoot gewoon op auto's en waarom?
Had hij dan een keuze?
Hoe kon zijn vader alles nog betalen?
Hun bedrijfje was bijna failliet, dankzij de euro en de hoge lasten.
Hij moest toch zijn steentje bijdragen ook al was het niet favoriet, maar ze moesten toch overleven?
En elke dag stond hij daar ergens in de buurt aan de snelweg met zijn luchtbuks, gewoon een raam kapot schieten.
Dan kreeg pa misschien weer klanten.
Tegenwoordig ging iedereen naar Carglaszz, irriterend bekend van de radio en tv het leek wel een hersenspoeling die de mensheid kreeg. Maar pa kreeg zo geen klanten.
Dus daar stond hij weer, hij dronk koffie uit zijn thermosfles, en nam een hap uit zijn boterham met kaas.
Het bleef ook maar regenen.
Hij zuchte eens diep.
Ah daar was er plots rust op de snelweg.
En een auto kreeg hij in het vizier, geen kinderen dit keer gelukkig, want dat vond hij wel zo erg.
Nee iemand alleen.

Hij keek en gooide zijn thermoskan snel in de tas, pakte zijn luchtbuks en richte...
"Pengggggg" hoorde hij.
Snel pakte hij de tas en rende naar zijn auto.
Zijn versleten Nikes deden hun werk wel.
De auto starte snel....
weg reed hij met in zijn achterhoofd nog het beeld van de slingerende auto op de snelweg.
Ach ja dat kwam wel goed, hij kon goed mikken op ramen.

AngelWings