HOGE BLOEDDRUK-Druk uit het verleden

Druk uit het verleden 
(Wat Artsen je niet vertellen, 2001 ­ nr. 5) 

HOGE BLOEDDRUK HOUDT NIET ZOZEER VERBAND MET STRESS DOOR GEBEURTENISSEN IN HET DAGELIJKS LEVEN, MAAR MET VERBORGEN EMOTIES. DIT ZEGT SAMUEL J. MANN MD. PROFESSOR IN DE KLINISCHE GENEESKUNDE AAN HET HYPERTENSION CENTER VAN HET NEW YORK PRESBYTERIAN HOSPITAL. 

Het is moeilijk voor te stellen, dat revolutionaire ideeën afkomstig zouden kunnen zijn van een gevestigd instituut als het New York Presbyterian Hospital, maar het werk van dr. Samuel J. Mann is beslist baanbrekend. Op grond van onderzoek bij duizenden patiënten met hypertensie is dr. Mann tot de conclusie gekomen, dat stress een ondergeschikte rol speelt. "Zelfs patiënten met een extreem hoge bloeddruk leken niet meer emotionele problemen te hebben dan anderen", schrijft hij in zijn boek The hidden cause of High Blood Pressure: How to find the right treatment. "Zij leken zelfs minder last te hebben van stress. Hun hoge bloeddruk leek meer verband te houden met wat zij niet leken te voelen dan met wat zij wel voelden." 
Behandeling met medicijnen zou in veel gevallen niet nodig zijn, omdat de bloeddruk voortdurend fluctueert. Dr. Mann:"Boosheid of stress kunnen voor een tijdelijke verhoging van de bloeddruk zorgen, maar zijn feitelijk niet de oorzaak van hoge bloeddruk. De boosdoeners zijn onze verborgen emoties die we niet voelen, evenals vele andere onverklaarde fysieke stoornissen." 
Om hypertensie in de kern aan te pakken is het noodzakelijk om deze verborgen emoties aan het licht te brengen, om je ervan bewust te worden en ze te verwerken. Als je onder behandeling van een arts bent, is het van belang om deze nieuwe informatie met de arts te delen, zodat hij een medicijn kan selecteren dat de echte oorzaak van het probleem aanpakt. 
In een aantal gevallen kunnen ook andere factoren een rol spelen, zoals de familiegeschiedenis, vetzucht en een hoge consumptie van zout. Bij tal van andere patiënten houdt de hoge bloeddruk echter voornamelijk verband met onderdrukte gevoelens, veroorzaakt door traumatische ervaringen uit het verleden. Het verwerkingsproces is voor menigeen uitermate pijnlijk en kan geruime tijd in beslag nemen, maar wie eraan begint, zal merken dat de moeite loont. 
Van het succes van deze benadering kan ik zelf getuigen. Vorig jaar zomer las een artikel over dr. Mann in een New Yorks dagblad. Het toeval wilde dat ik in die periode bij tijd en wijle last had van extreem hoge bloeddruk ­ van wel 220-120 mmHg. 's Nachts sliep ik maar twee, hooguit drie uur. Dit kende ik niet, zeker niet het gebrek aan concentratie dat daarbij kwam. 
Hoewel ik medicatie zoveel mogelijk probeer te vermijden, nam ik op aanraden van de arts toch enkele medicijnen in. De therapeuten die ik normaal gezien raadpleeg ­ een chiropractor, een homeopaat en een acupuncturist ­ hadden mij wel een beetje, maar niet afdoende kunnen helpen. 
Nadat ik het artikel over dr. Mann had gelezen, kocht ik zijn boek en zocht hem op. Hij spoorde mij aan om op zoek te gaan naar emoties die ik wellicht onderdrukte. Vrijwel direct kwamen herinneringen in me op aan de angstige periode die ik, vanaf mijn tweede tot mijn vijfde levensjaar, doorbracht tijdens W.O.II in Boedapest. Terwijl mijn vader aan het front was, brachten mijn moeder en ik vele nachten door in schuilkelders, samen met dertig tot veertig vreemden, in de hoop dat we de bombardementen zouden overleven. Die ervaring moet een enorme emotionele impact hebben gehad, besefte ik, maar ik kon me dat niet herinneren. 
In augustus vorig jaar, toen ik maar een op de drie nachten sliep, had ik opnieuw een bloeddruk van 200 om 100 mmHg. Ik besloot naar het park te gaan en liep in een poging om me te ontspannen met blote voeten over het gras. Ik dacht aan de oorlogsjaren en hoe ik me de afgelopen nachten had gevoeld, toen ik me realiseerde dat ik al wakend rustig en oplettend was geweest, in plaats van bezorgd, rusteloos en woelend in mijn bed. 
Ik herinnerde mij de verhalen van mijn moeder over de oorlogsjaren. Op een nacht werd zij samen met een andere vrouw door vijandelijke soldaten uit de kelder naar boven geroepen voor een feestje. Ik bleef alleen achter in de donkere kelder. Geen van de aanwezige vreemden bekommerde zich om mij, niemand leek het iets te interesseren wat er met mij gebeurde. Plotseling, terwijl ik op het gras ging zitten, voelde ik een soort angst dat alleen een kind kan voelen. Destijds moet ik hebben beseft, dat het mijn einde zou betekenen als mijn moeder niet terug zou komen. Ik had immers geen huis, geen familie, geen vrienden, niets. Ik moet de hele nacht wakker zijn gebleven, wachtend op mijn moeder, en nu, in mijn slapeloze nachten, herleefde ik die nacht telkens weer. Zittend op het gras begon ik te huilen en liet de angst los. 
Toen ik thuis kwam, controleerde ik mijn bloeddruk en ontdekte dat deze in een uur tijd was gedaald naar 137 om 82 mmHg! Sindsdien is mijn bloeddruk blijven stijgen en weer dalen en dat is voor mij een teken dat ik nog veel meer spiritueel werk te doen heb. Momenteel is mijn bloeddruk evenwel normaal, zonder medicatie. Dank zij de revolutionaire inzichten van dr. Mann ben ik mijn emotionele bagage aan het afwerpen en kan ik weer rustig slapen 

Annemarie Colbin