Diverse soorten tekorten

Diverse soorten tekorten 



Absoluut tekort 
Het gebrek aan mineralen en sporenelementen komt steeds meer op de voorgrond te staan. Onze hedendaagse voeding bevat onvoldoende mineralen, o.a. door het gebruik van kunstmest in de landbouw, het gebruik van chemicaliën bij ongediertebestrijding en door conservering van voedingsmiddelen. Vooral bij een verhoogde behoefte aan mineralen zoals bij zwangerschap, borstvoeding, in de groeifase, bij zware arbeid, op hogere leeftijd en na een operatie kan een absoluut tekort ontstaan. 



Relatief tekort 
Gebrekssymptomen kunnen ontstaan wanneer van een bepaald mineraal voldoende aanwezig is, maar van de 'tegenpool' een teveel aanwezig is, bijvoorbeeld Natrium en Kalium. 



Tekort als gevolg van een gebrek aan 'meewerkende' mineralen 
Sommige mineralen hebben voor hun werking in het lichaam een 'partner' nodig. Indien deze 'partner' ontbreekt kan ook het betreffende mineraal zijn werk niet doen. Ook dan ontstaat een tekort. Bijvoorbeeld: calcium werkt niet zonder een bepaald gehalte aan fosfor. Het calcium wordt in dat geval door de nieren onmiddelijk weer uitgestoten of in een erger geval kan het zelfs leiden tot nierstenen. De gunstigste verhouding tussen calcium en fosfor bedraagt 1,5 : 1. 



Tekorten door gebruik van medicijnen 
Ook het gebruik van medicijnen kan leiden tot een mineraalgebrek. Vooral kalium is hier uiterst gevoelig voor. Het langdurig gebruik van laxeermiddelen, medicijnen voor hartkwalen en tegen reumatische aandoeningen veroorzaken een flink tekort aan kalium. 



Onopvallend tekort 
Veel van deze tekorten zullen niet als dusdanig herkend worden. Een precieze diagnose is vaak niet te stellen, aangezien het lichaam lange tijd op reserves kan functioneren en daardoor een schijnbare gezondheid voorspiegelt. 
Bijvoorbeeld: ondanks een tekort aan calcium kan de calciumspiegel in het bloed een lange tijd normaal lijken. Het tekort aan calcium wordt aan het skelet onttrokken waar het zich pas jaren later openbaart in de vorm van botontkalking. 



Het opheffen van de diverse tekorten 
Het gebrek aan voedingsstoffen kan men niet opheffen door alle mineralen apart in te nemen. Slechts door het innemen van het totale mineralenspectrum kan men het bloedbeeld langdurig en op een schonende manier normaliseren. 



Symptomen van mineraalgebrek 



Kaliumgebrek 
vermindering van spierprikkels; tragere reflexen; een aan de benen beginnende spierverslapping met verlammingsverschijnselen; nerveuze storingen met verwarringsverschijnselen; verslapping van de hartspier; verhoogde polsslag; gebrek aan maagzuur; verminderde eetlust; duizeligheid; verminderde darmwerking; obstipatie; oedeem; blaaszwakte. 



Calciumgebrek 
verhoging van spierprikkels; slappe doch gespannen spieren; voortdurend gapen; kramp in kuiten, bovenbenen, vingers en tenen; spiertrekkingen; "slapende" ledematen; overmatige transpiratie; migraine; vergrootte pupillen; verhoogde lichaamstemperatuur; oedeem; bleekheid; doorbloedingsstoringen; hartkloppingen; slecht stollend bloed; gevoeligheid voor allergieën; acné; haaruitval; afbrekende nagels;zwakke tanden. 



Magnesiumgebrek 
bij een normale bloedspiegel van calcium, alle symptomen van calciumgebrek; nervositeit; slapeloosheid; verwarring; spiertrekkingen; zenuwstoringen; verhoogd cholesterolgehalte; verhoogd risico op hartinfarct en trombose; menstruatieklachten; groeistoringen; gebrek aan eetlust; gewichtsafname; haaruitval, ruwe huid; schilferige huid en huidkloven; te snelle en onregelmatige hartslag. 



Fosforgebrek 
een gebrek aan fosfor verhindert de normale opname van calcium en leidt tot een verhoogde calciumafscheiding via de nieren en tot nierstenen; energiegebrek; overververmoeidheid; nervositeit; stress; diverse soorten kramp; minder geheugen. 



IJzergebrek 
bloedarmoede; vermoeidheid; verminderd prestatievermogen; verhoogd infektierisico; uitblijvende menstruatie; hoofdpijn; duizeligheid; moeilijkheden met slikken; huidkloven; haaruitval; scheurende nagels; diarree; bloedverlies; ademhalingsproblemen. 



Zinkgebrek 
nervositeit; onrustig gevoel; maagklachten; slecht helende wonden; gebrek aan vitamine A; haaruitval; slecht groeiende nagels; witte vlekken op nagels; slechte tanden; diabetes; hypoglycemie; vruchtbaarheids- en potentieproblemen; groeistoornissen; acné. 



Mangaangebrek 
gebrek aan vitamine A en B1; geremde glutamine produktie in de hersenen; paradontose; slecht werkende schildklier; gevoeligheid voor allergieën; spierpijn; vruchtbaarheidsproblemen; kraakbeenverharding; gehoorverlies; oorsuizen. 



Kobaltgebrek 
gebrek aan vitamine B12; slechte aanmaak van bloedlichaampjes en verkorte levensduur van rode bloedlichaampjes; verminderde ijzeropname; doofheid; stressgevoelig; bewegingsmoeilijkheden; verlammingsverschijnselen; veranderlijke ziekten in de bloed- banen van het ruggemerg; remmende werking op eiwit-, suiker- en vetstofwisseling. 



Kopergebrek 
bbloedarmoede; remming op de ijzeropname; zwakte; verminderde eetlust; 
gewichtsafname; pigmentvlekken; ademhalingsmoeilijkheden; storingen in het centrale zenuwstelsel; verminderde afweerkrachten tegen reuma, allergieën, virale en bacteriële infecties, onstekingen; beïnvloeding smaak (b.v. zoetigheid heeft geen smaak meer) 



Kiezelzuurgebrek (silicium) 
Uitvallend en dun haar; slapeloosheid; broze nagels; puistjes op oogleden; droge lippen; huidklachten;longklachten; doorbloedingsstoornissen.Silicium is bij alle levende wezens van groot belang. Het geraamte van alle cellen bestaat uit siliciumkristallen (quarts), die trillingen afgeven ter stimulering van de celmembramen. Wanneer deze celmembramen niet goed functioneren kunnen schadelijke virussen de cel binnendringen en de chromosomen van onze erfelijkheidsfaktoren beschadigen. Cellen (m.u.v. hersencellen, die vanaf het vijfde jaar niet meer vernieuwd worden), hebben maar een levensduur van acht maanden, daarna vormen zich weer nieuwe cellen. Silicium is overigens onmisbaar, bij mens en dier, voor de opbouw van de pezen, ogen, oorschelpen, nagels, sterke botten, tanden en kraakbeen. Het is betrokken bij de vorming van collageen en dus nodig voor alle weefsels die sterk en soepel moeten zijn. 
Siliciumgebrek veroorzaakt vroegtijdige veroudering van de huid, zwak bindweefsel en zwakke botten. 



Algemeen 
Voor het optimaal functioneren van de cellen is uiteraard voldoende zuurstof nodig. 
IJzer en kalium zijn hiervoor de belangrijkste transporteurs. Kalium kan slechts acht uur in het lichaam worden opgeslagen. Het moet daarom met de voeding, en als dat niet mogelijk is, met mineralen worden opgenomen. Een hoge bloeddruk kan met behulp van kalium en magnesium genormaliseerd worden. 
Belangrijk, bij mens en dier, is ook de opbouw van botten en tanden. Hiervoor moet dan wel de verhouding tussen calcium en fosfaat kloppen, anders kan dit botontkalking tot gevolg hebben. Zowel calcium als fosfaat worden in het beenderstelsel opgeslagen en kunnen ook voor andere lichaamsfuncties gebruikt worden. Daarom moeten ze dan ook constant aangevuld worden. Voor bodembacterieën evenals voor planten, mensen en dieren zijn de in het steenmeel voorkomende sporenelementen: mangaan, koper, zink, kobalt, chroom, nikkel, arsenicum, vanadium, selenium enz, van groot belang. 
Deze metalen hebben een specifieke wisselwerking met elkaar en zorgen voor de vorming van tal van enzymen. Hiervan zijn slechts kleine hoeveelheden nodig. 
Wanneer deze metalen echter niet of nauwelijks aanwezig zijn, dan kan dit leiden tot ernstige stoornissen. 
Vanwege de onderlinge relatie moeten ze altijd tesamen worden ingenomen, dit ook, omdat aparte inname kan leiden tot ernstige vergiftigingen. 
Chroom is onmisbaar voor de suikerstofwisseling, regelt het cholestorolgehalte in het bloed en verbetert gebrekkige glucose- en vetstofwisseling. Te weinig chroom in het lichaam kan dus leiden tot aderverkalking en suikerziekte (diabetes). 
Kobalt is een zware en harde metaalsoort en vormt samen met mangaan de kern voor vitamine B12 in vier enzymen. Als kobalt ontbreekt, vindt er geen nucleïne-zuursynthese plaats en ontstaat bloedarmoede. Komt mangaan niet voor in het lichaam dan vormt zich geen urinezuur waardoor de vorming van citroenzuur wordt geblokkeerd. Ontbreekt zink, dan heeft dit spiervergiftiging, alcoholvergiftiging, acidose en stilstand van de proteïne- synthese tot gevolg. Zonder nikkel vormt zich geen urinezuur. Molybdän is uitermate belangrijk voor het geheugen en bij het vormen van vetzuur uit koolhydraten. Bij gebrek aan tin blijft de secretie van de spijsverteringsenzymen uit. 
Voor de spijsvertering is overigens ook aluminium nodig. Aluminium speelt een belangrijke rol in alle funkties van mens, dier en plant, zoals o.a. het in stand houden van de lichaamstemperatuur, evenals het vormen van hormonen en enzymen.Zelfs van het, in hogere concentraties, uiterst gevaarlijke gif Arsenicum, hebben wij kleine hoeveelheden nodig voor het functioneren van onze ogen. De ui bevat o.a. voldoende arsenicum. Zo is het voor menigeen onvoorstelbaar dat we zelfs zilver, lood, cadmium, rubidium, zwavel, fluor, strontium, barium, titanium en nog veel meer elementen nodig hebben voor de werking van onze lichaamsfuncties; zij het dan in zeer kleine hoeveelheden. Ik wil erop wijzen dat mineralen, die voor de menslijke consumptie bestemd zijn, uiterst zorgvuldig onderzocht dienen te worden; met name op de oplosbaarheid in het maagzuur. Hierdoor kan n.l. de hoeveelheid, die ons gedurende het spijsverteringsproces ter 



ter beschikking staat, nauwkeurig bepaald worden. 
---//www.chi.nl/assortiment/schindeles/tekorten.html